Domowy paprykarz z tuńczykiem

Kiedyś lubiłam paprykarz z wiejskim masełkiem i świeżą bułką...

Dziś?

Nie jadam już tych sklepowych, ponieważ każdy, na który trafiam - nie nadaje się do spożycia.

Po prostu mi nie smakuje!

Jednak nic straconego, bo można zrobić własny, domowy i przeeepyszny.

Często przyrządzam go z różnymi gatunkami ryb i Wy również możecie użyć np. wędzonej makreli, szprotek, czy tuńczyka lub łososia z puszki.

Polecam!

100g ryżu

1 marchewka (średnia)

1 cebula (spora)

3/4 puszki pomidorów

1 puszka (160g) tuńczyka (u mnie w oleju Rio Mare)

Dodatkowo:

2 ziarna ziela angielskiego

1 listek laurowy

1 łyżka koncentratu pomidorowego

1 łyżka ketchupu

1 łyżeczka papryki słodkiej

papryka ostra w proszku

sól, pieprz

woda

Ponadto:

olej do smażenia

Ryż ugotować w osolonej wodzie (może być odrobinę rozgotowany).

Natomiast cebulę należy posiekać, a marchew zetrzeć na tarce o drobnych oczkach (ale nie na tych najmniejszych).

Cebulę zeszklić (oprószoną solą) na odrobinie oleju i kolejno dodać marchewkę, ziele angielskie oraz listek laurowy.

Całość chwilkę podsmażyć i podlać niewielką ilością wody.

Następnie patelnię przykryć, a warzywa dusić do miękkości.

(W międzyczasie przemieszać i ewentualnie dodatkowo dolać wody.)

Po tym czasie dodać pomidory (z zalewą).

Po zredukowaniu się sosu (nie do końca) wyjąć listek i ziele angielskie, a zawartość patelni wymieszać z ryżem i następnie z tuńczykiem odsączonym z oleju.

Paprykarz doprawić do smaku i po ostygnięciu (*) - schłodzić w lodówce.

(Smaki powinny się przegryźć.)

(*) Gorący paprykarz można przełożyć do słoików, szczelnie zakręcić i odstawić do ostygnięcia - do góry dnem.

Tym sposobem paprykarz nadaje się do dłuższego przechowywania.